Przodkiem kota domowego jest kot nubijski – według poglądów większości
współczesnych naukowców różnice pomiędzy kotem domowym i nubijskim są tak niewielkie,
że należą one do tego samego podgatunku. Istnieją rozbieżności w kwestii daty udomowienia kota.
Większość źródeł sugeruje lata 4000–3700 p.n.e., a miejscem, w którym miało do tego dojść, była Nubia.
Istnieją jednak dowody (grób mężczyzny z kotem[7] z Cypru sprzed ok. 7500 r. p.n.e.),
że domestykacja kota zaczęła się znacznie wcześniej i trwała kilka tysięcy lat,
a jej miejscem był obszar Żyznego Półksiężyca. Już ok. 2000 r. p.n.e. kot był pospolicie hodowany w starożytnym Egipcie,
gdzie był zwierzęciem świętym, utożsamianym z boginią Bastet, a zwłoki kotów mumifikowano.
Również Germanie kojarzyli go ze swoją boginią płodności Freją,
która jeździła powozem zaprzężonym w te zwierzęta.
Później zaczęto wykorzystywać go do tępienia gryzoni.
Od momentu swego udomowienia kot stał się bohaterem licznych baśni i mitów.